به کارگیری مدل آمیخته خطی چندسطحی در مقایسه آزمایشگاهی انبساط آبی سه نوع کامپوزیت

زمینه و هدف: تخریب دندان یکی از علل شایع مراجعه بیماران به مراکز دندانپزشکی است. امروزه استفاده از کامپوزیت ها به علت هم رنگ بودن آن ها با دندان و سازگاری بیشتر با بافت دندان مورد استقبال و توجه زیادی قرار گرفته اند. انبساط آبی کامپوزیت ها یکی از مهم ترین مسائلی است که باعث کاهش کارایی آن ها می شود. هدف این مطالعه مقایسه انبساط آبی سه نوع کامپوزیت رایج است. روش کار: در این مطالعه طولی داده های آزمایشگاهی مربوط به سه نوع کامپوزیت (      ،   و  ) که به مدت 3 ماه در دو محیط آب و بزاق دهان قرار گرفتند، استفاده شد. حجم کامپوزیت ها 18 بار بر روی 540 نمونه مورد اندازه گیری  قرار گرفت و میزان انبساط آبی آن ها با استفاده از مدل آمیخنه خطی چندسطحی و نرم افزار sas نسخه 9.1.3 با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها: نتایج بررسی نشان دهنده موثر بودن زمان (001/0  ) و نوع کامپوزیت (032/0p=) برمیزان انبساط کامپوزیت ها بود و محیط نگهداری تاثیر معناداری بر روی انبساط آبی کامپوزیت ها نداشت. از بین کامپوزیت های مورد مطالعه،   کمترین میزان افزایش حجم را داشت. به علاوه اثر تصادفی مربوط به هر نمونه نیز که نشان دهنده موثر بودن سایر عوامل محیطی بررسی نشده بر روی انبساط آبی است، معنادار شد (001/0  ). نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده آن است که علاوه بر زمان و نوع کامپوزیت، عوامل محیطی دیگری نیز اثر معناداری بر انبساط آبی دارند. ولی با این وجود بهتر است که از کامپوزیت های مناسب تر که در طول زمان افزایش حجم کمتری می یابند (مانند  ) برای ترمیم دندان ها استفاده شود.